Árið 1996 fór Jökull til danaveldis í nám og kom þaðan sprenglærður með þetta lag í farteskinu en það mun upprunið úr hópi veðurbarðra útivistarmanna sem gegna nafninu hreystimannafélagið um lagið er svo það að segja að ég held að þarna sé á ferðinni hinn eini sanni rútubílasöngur Keli. Súld Úti er úldin súld fólkið hýmir í höm eins og hanar, hanar á heljar hanar á heljarþröm. Er það nema von þótt Ari þari, fari á spánska bari. Sandur er úti um allt land Blandaður steinum í bland, en klettar detta í hafið og skvetta á Gretti og slökkva hans eld. Er það nema von þó rykið fjúki í kokið á Loka í roki. Úti er vosbúð og regn fólkið blotnar í gegn að teyga í tjaldi með tappann í haldi og drekka ins verður um megn. Er það nema von þótt raki og klaki braki að fjallana baki. Úti er draugur og dys Drumbarnir farast á mis en foglin er margur sá mannskaða vargur hann argar og gargar í sí. Er það nema von þótt kafbátahunda langi í lóu og lunda. Úti er á veðrunum von vaktar þau Sveinn Ólafsson. Það þornar, það rignir, það hvessir, það lygnir og sygnir sig högni við horn. Er það nema von þótt vitaverðir verði að vera á verði. Djúpt snertir hjartastað vorn Menningin mögnuð og forn til fannhvítra fjalla, frá hreysum til halla er fegurð sem talandi er um. Er það nema von þótt munkar muldri ómae pad me hum. til baka